تشخیص تب دنگی می تواند دشوار باشد زیرا علائم و نشانه های آن را می توان به راحتی با علائم بیماری های دیگر - مانند چیکونگونیا، ویروس زیکا، مالاریا و تب حصبه اشتباه گرفت.

پزشک احتمالاً در مورد سابقه پزشکی و سفر شما سؤال خواهد کرد. حتماً سفرهای بین‌المللی را با جزئیات توصیف کنید، از جمله کشورهایی که بازدید کرده‌اید و تاریخ‌ها و همچنین هرگونه تماسی که ممکن است با پشه‌ها داشته باشید.

همچنین ممکن است نمونه‌ای از خون بگیرد تا در آزمایشگاه برای شواهد عفونت با یکی از ویروس‌های دنگی آزمایش شود.

 

رفتار

هیچ درمانی برای طب دنگی وجود ندارد.

 

در دوران نقاهت از تب دنگی، مایعات فراوان بنوشید. در صورت داشتن هر یک از علائم و نشانه های کم آبی بدن فوراً با پزشک خود تماس بگیرید:

• کاهش ادرار
• اشک کم یا بدون اشک
• خشکی دهان یا لب
• بی حالی یا گیجی
• اندام های سرد یا مرطوب

داروی بدون نسخه (OTC) استامینوفن (تیلنول و...) می تواند به کاهش درد و تب عضلانی کمک کند. اما اگر تب دنگی دارید، باید از سایر مسکن های OTC ، از جمله آسپرین، ایبوپروفن (Advil، Motrin IB و...) و ناپروکسن سدیم (Aleve) جلوگیری کنید. این مسکن می‌تواند خطرات ناشی از تب دنگی را افزایش دهد.

 

 

اگر تب دنگی شدید دارید، ممکن است نیاز داشته باشید:

• مراقبت های حمایتی در بیمارستان
• جایگزینی مایع و الکترولیت داخل وریدی (IV)
• پایش فشار خون
• انتقال خون برای جایگزینی از دست دادن خون

آماده شدن برای قرار ملاقات 

احتمالاً با مراجعه به پزشک خانواده خود را نشان می دهد.اما ممکن است به پزشک متخصص بیماری های عفونی نیز ارجاع داده شوید.

از آنجایی که قرار ملاقات ها می توانند کوتاه باشند و از آنجا که اغلب زمینه های زیادی برای پوشش وجود دارد، ایده خوبی است که به خوبی برای قرار ملاقات خود آماده باشید. در اینجا اطلاعاتی وجود دارد که کمک می کند تا آماده شوید و چه انتظاراتی از پزشک خود داشته باشید.

 

 

آنچه می توانید انجام دهید

• هر علائمی را که تجربه می کنید، از جمله علائمی که ممکن است به دلیل تعیین وقت ملاقات نامرتبط به نظر برسد، یادداشت کنید.
• اطلاعات شخصی کلیدی را یادداشت کنید. تاریخچه سفرهای بین المللی خود را با تاریخ ها و کشورهای بازدید شده و داروهای مصرف شده در طول سفر فهرست کنید. سابقه واکسیناسیون خود، از جمله واکسیناسیون قبل از سفر را به همراه داشته باشید.
• لیستی از تمام داروهای خود تهیه کنید. هر نوع ویتامین یا مکملی را که به طور مرتب مصرف می‌کنید، بگنجانید.
• سوالاتتان را برای پرسیدن از دکتر بنویسید. تهیه لیستی از سوالات می تواند کمک کند از زمان خود با پزشک نهایت استفاده را ببرید. در صورت تمام شدن زمان، سؤالات خود را از مهم ترین به کم اهمیت ترین فهرست کنید.
•  

برای تب دنگی، برخی از سوالات اساسی که باید از پزشک خود بپرسید عبارتند از:

• محتمل ترین دلایل بیماری من چیست؟
• به چه نوع آزمایشی نیاز دارم؟
• چه درمان هایی در دسترس هستند؟
• چقدر طول می کشد تا حالم بهتر شود؟
• آیا این بیماری عوارض طولانی مدتی دارد؟
• بروشور یا موارد چاپی وجود دارد که با خود به خانه ببرم؟ چه وب سایت هایی را پیشنهاد می کنید؟
•  

از پزشک خود چه انتظاری دارید

برای پاسخ به سوالات پزشک خود آماده باشید، مانند:

 

• علائم از چه زمانی شروع شد؟
• آیا علائم همیشه بوده است یا گاه به گاه؟
• علائم چقدر شدید است؟
• آیا به نظر می رسد چیزی شما را بهتر یا بدتر می کند؟
• در یک ماه گذشته کجا سفر کرده اید؟
• آیا در سفر توسط پشه گزیده شدید؟
• آیا اخیراً با کسی که بیمار است در تماس بوده اید؟
•